κονβολούτα

η

ζωολ.

γένος στροβιλιστικών πλατυελμίνθων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. convoluta < λατ. convoluta, θηλ. τής μτχ. convolutus «αυτός που ελίσσεται, που περιπλέκεται»].